Terapia logopedyczna to szereg działań, które mają na celu usprawnienie funkcji komunikacyjnej i usunięcie wszelkich barier związanych z porozumiewaniem się. Terapia logopedyczna jest przeznaczona dla dzieci, które nie potrafią samodzielnie wypowiadać pewnych wyrazów, mają trudności z wypowiadaniem głosek i nie reagują na własne imię. Terapia może też pomóc dzieciom, które mają trudności z nauką pisania i czytania w szkole. Nasi doświadczeni terapeuci przygotują indywidualne zajęcia terapeutyczne i pomogą dziecku przezwyciężyć trudności w komunikowaniu się.
Dlaczego warto zgłosić dziecko na terapię logopedyczną?
Jak wiadomo, komunikacja międzyludzka ma ogromny wpływ na relacje z innymi ludźmi, ale też daje możliwość wyrażania własnych opinii. Jednak dzieci mające trudności w komunikowaniu się często odczuwają frustrację, co może prowadzić do wycofywania się z używania mowy. Niekiedy dziecko może też reagować zbyt emocjonalnie i unikać kontaktu z rówieśnikami. Dlatego też warto pomóc dziecku i zapisać je na terapię logopedyczną.
Terapia logopedyczna to nie tylko nauka prawidłowej wymowy i korekta zaburzonej artykulacji. Terapia to także usprawnianie słuchu fonetycznego, ćwiczenie rozumienia i tworzenia wypowiedzi słownych, a przede wszystkim rozwijanie motywacji do porozumiewania się za pomocą mowy.
Terapia logopedyczna poprzedzona jest diagnozą, która obejmuje w zależności od deficytów sprawdzenie rozwoju całego systemu językowego lub wybranych podsystemów, np. fonetyczno-fonologicznego czyli wymowy. Diagnoza jest szczegółowo omawiana, na życzenie rodziców również w formie pisemnego sprawozdania.
Zajęcia prowadzimy zgodnie z indywidualnym programem terapeutycznym sporządzonym w oparciu o badania diagnostyczne. Na bieżąco monitorujemy postępy i ewaluujemy cele terapeutyczne, dzięki czemu terapia jest skuteczna i możliwie krótkotrwała.
Metody i techniki pracy wykorzystywane w terapii są atrakcyjne i dostosowane do rodzaju trudności językowych dzieci oraz osobowości i możliwości małych pacjentów. U nas każde dziecko traktujemy wyjątkowo, budujemy jego kompetencje językowe, komunikacyjne i kulturowe tak, aby czerpało z zajęć radość i satysfakcję. Dzięki zaangażowaniu i kreatywności naszych logopedów oraz bogatej, nowoczesnej ofercie pomocy logopedycznych, spotkania stanowią dla nich najlepszą, wyczekaną zabawę i niespodziankę!
W ramach terapii, po każdych zajęciach logopeda omawia ich przebieg oraz przekazuje materiały i zalecenia do pracy w domu. Zajęcia terapeutyczne trwają w zależności od wieku dziecka 30minut lub 50 minut.
W naszych gabinetach pracujemy również w oparciu o komunikację alternatywną PECS i Cough Drop. Użytkownikami komunikacji alternatywnej i wspomagającej są dzieci, u których rozwój mowy jest zaburzony (np. z dysfazją rozwojową). W takim przypadku wprowadza się symbole (gesty i/lub znaki graficzne), które pomagają dziecku rozumieć język i coraz lepiej go używać, wspomagając tym samym proces nabywania mowy. Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że znaki (najczęściej gesty) są używane równocześnie z mową, wzmacniając komunikaty słowne, ale nie zastępując ich.
W zależności od wskazań, stosujemy masaże i w porozumieniu z rodzicami zabiegi elektrostymulacji. Dzięki odpowiednio dobranym parametrom, wspomagają one kompleksowe leczenie dzieci z zaburzeniami logopedycznymi. Elektroterapia oddziałuje na cały aparat artykulacyjny człowieka, wspomagając jego działanie przy występowaniu takich problemów jak: ślinienie, opóźniony rozwój mowy, zaburzenia napięcia mięśniowego określonych mięśni, afazja motoryczna, rotacyzm.
Dziecko nabywa mowę i kształtuje ją w ciągu kilku pierwszych lat życia. Wczesna interwencja specjalisty może zapobiec utrwalaniu się i pogłębianiu zaburzeń w komunikacji słownej, które blokują możliwości rozwoju szkolnego dziecka.
Co powinno zaniepokoić w rozwoju dziecka?
- jeśli dziecko jest z obciążonym okresem ciążowo – okołoporodowym, występuje zaburzone funkcjonowanie odruchów ssania, połykania, otwierania i zamykania warg, wypychania języka, zwracania głowy, kąsania, zwracania i żuchwowego,
- brak gaworzenia lub mało nasilone,
- nie inicjuje kontaktu,
- nie naśladuje,
- nie reaguje na własne imię,
- nie reaguje na polecenia,
- nie odwraca głowy w kierunku źródła dźwięku,
- nie powtarza wyrazów,
- W 1. roku życia: nie wypowiada samodzielnie kilku prostych wyrazów np. baba, mama, papa, nie rozumie prostych poleceń popartych gestem, nazw znanych osób, przedmiotów, czynności.
- W 2. roku życia: nie zaczyna łączyć wyrazów (nie pojawiają się wypowiedzi dwuwyrazowe np. mama am, tata papa, baba da itp.), nie pojawiają się początki fleksji – najpierw deklinacja np. kot – koty, mama – mamy itp.
- W 3. roku życia: nie buduje wszystkich typów zdań złożonych podrzędnie i współrzędnie, nie wypowiada prawidłowo głosek: k, g, f, w, t, d, n, l, ś, ź, ć, dź.
- W 4. roku życia: nie wypowiada prawidłowo głosek: s, z, c, dz.
- W 5. roku życia: nie wypowiada prawidłowo głosek: sz, ż/rz, cz, dż.
- W 6. roku życia: nie wypowiada prawidłowo głoski: r., ma problem z analizą i syntezą głoskową, zmienia szyk głosek w słowach lub wyrazów w zdaniach.
- W 7. roku życia: ma znaczne trudności z nauką czytania i pisania, podczas czytania myli litery podobne np. d-b, p-b, t-d –k-g
Od jakości komunikacji zależy bardzo wiele. Indywidualne zajęcia terapeutyczne z dzieckiem mają na celu:
- usprawnienie narządów mowy,
- korektę zaburzonej artykulacji,
- ustalenie prawidłowego toru oddychania związanego z mową,
- kształtowanie prawidłowego połykania,
- usprawnianie słuchu fonematycznego,
- ćwiczenia analizy i syntezy słuchowej i wzrokowej,
- stymulowanie rozwoju całego systemu językowego,
- rozwijanie motywacji do porozumiewania się za pomocą mowy,
- ćwiczenia rozumienia i tworzenia wypowiedzi słownych, od prostych do złożonych,
- wspomaganie procesu nauki czytania i pisania metodą symultaniczno-sekwencyjną.
Komunikacja międzyludzka to sprawność, która determinuje rozwój poznawczy każdego człowieka, wpływa na jego relacje społeczne i daje mu możliwość przeżywania i wyrażania siebie. Dziecko, które nie może porozumiewać się ze swoimi rodzicami, czy rówieśnikami czuje ogromną frustrację z tego powodu i często wycofuje się albo reaguje zbyt emocjonalnie: porozumiewa się krzykiem, jest agresywne. Problemy komunikowania się dzieci mają ogromny wpływ na możliwość prowadzenia z nimi efektywnej edukacji, często uniemożliwiają skuteczną naukę czytania i pisania. W konsekwencji ograniczają im szansę na prawidłowy start w samodzielnym życiu. W oczywisty sposób wpływają na ich poczucie tożsamości, pewność siebie oraz relacje z otoczeniem. Dlatego tak bardzo ważne jest podjęcie jak najwcześniej oddziaływań terapeutycznych ukierunkowanych na rozwój komunikacji.
Drogi Rodzicu, jeżeli zaobserwujesz coś niepokojącego w rozwoju dziecka nie czekaj, udaj się do specjalisty! Nigdy nie jest za wcześnie na pierwszą wizytę! W literaturze naukowej nie bez przyczyny znajdują się normy rozwojowe dzieci.
Jeśli myślisz o przyszłości swojego dziecka, nie powielaj mitów:
- Dziecko ma jeszcze czas.
- Pójdzie do przedszkola to się rozgada.
- Chłopcy zaczynają mówić później.
- Moje dziecko zaczęło mówić jak miało trzy lata, nie martw się.
- Ja też zacząłem późno mówić.
- On umie mówić, tylko mu się nie chce.
- Nie mówi bo jest uparty.
- Mówi niewyraźnie, bo mu zęby wypadły.
Zasady, którymi kierujemy się podczas planowania oraz prowadzenia terapii logopedycznej:
- zasada wczesnej rozpoczynania terapii – w przypadku stwierdzenia zaburzenia należy jak najszybciej rozpocząć terapię, ponieważ wczesna interwencja skraca czas trwania terapii oraz zwiększa jej efektywność
- zasada indywidualizacji – indywidualnego podejścia w sensie dostosowania środków, metod i pomocy do potrzeb pacjenta, jak i w znaczeniu prowadzenia zajęć indywidualnie
- zasada wykorzystywania wszelkich możliwości pacjenta – należy angażować maksymalną liczbę zmysłów i wykorzystywać posiadane przez pacjenta umiejętności
- zasada kompleksowego oddziaływania – oznacza holistyczne podejście do pacjenta oraz współprace z pozostałymi terapeutami pacjenta
- zasada aktywnego i świadomego udziału – należy stale pobudzać zainteresowanie oraz poziom motywacji pacjenta
- zasada współpracy z najbliższym otoczeniem – pacjent oraz jego najbliżsi mają prawo do rzetelnej informacji na temat rodzaju, stopnia i przyczyny zdiagnozowanych zaburzeń
- zasada systematyczności – zajęcia powinny być prowadzone systematycznie. Terapia logopedyczna powinna przebiegać według z góry ustalonych reguł i schematów
- zasada stopniowania trudności – terapię należy zaczynać od zadań najłatwiejszych dla danego pacjenta do coraz trudniejszych, przechodząc od elementów znanych do mniej znanych i nowych.
